¡Haz clic para puntuar esta entrada!
(Votos: 11 Promedio: 5)
Es lunes y los peces se esconden bajo
las hojas de los nenufares, parece que
pretenden esquivar el devenir de la
semana. Asoman de vez en cuando pero
vuelven a jugar al escondite.
Las gotas de la lluvia caen sobre el pozo;
se posan sobre la flor. Simplemente
pretenden estar y exponerse. En la
naturaleza verse; pasan de esconderse.
Son pura belleza en un mundo de impureza.
Atal honetan irakurriko duzun olerkia, niretzat nire izateak sortu duen bereziena da. Xiberutarrez dago idatzia.Mendikotan izan nintzen euskalki hori buruz lehen zertzeladak ikasten. Olerkia pandemia garaian sortu nuen; Manu Gojenolak
Itsasoaren aurrean patxadaz jarri zara. Olatuen kulunka lasai horretan galdu da zure begirada; eguzkiaren misterio argituan pausatu da pentsamenduaren sugarra. Umore puntuarekin ohartu zara txirrindako gurpilen formak ez duela
Hemengo lurrak maite du xirimiria; erritmo pausatuan zerutik jauzi eta loreetan atseden hartzen duten “ur-kanika” perfektu-inperfektuak bere magalean izatea. Tanttak izan ohi dira Euskal Herriko kantak, intentsitate ezberdinean datozen ur-